Φτηνή η ανθρώπινη ζωή στην Ελλάδα

Εξαγορά ποινής ή/και αναστολή εκτέλεσής της προβλέπονται για μια σειρά από αδικήματα αφαίρεσης ζωής...

 

Η πλειονότητα των βουλευτών νομοθετεί υπέρ όσων αφαιρούν ζωές και όχι υπέρ των θυμάτων και των συγγενών τους, που θρηνούν την απώλειά τους για το υπόλοιπο του βίου τους. Για μια σειρά από αδικήματα αφαίρεσης ζωής προβλέπονται και εξαγορά της ποινής και αναστολή της εκτέλεσής της.

 

Δύο ειδήσεις των προηγούμενων ημερών αποτελούν χειροπιαστές αποδείξεις των προαναφερθέντων.

 

Πρώτα έχουμε την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας που έκρινε ένοχο τον ιδιοκτήτη των σκύλων ροτβάιλερ, τα οποία το Πάσχα του 2016, σε χωριό της Κοζάνης, κατασπάραξαν ένα 5χρονο παιδί, τον Στάθη. Ο ανεύθυνος δεσπότης των ζώων που σκότωσαν τον 5χρονο Στάθη μπορεί να εξαγοράσει την ποινή του, αρκεί να καταβάλει μόλις 10 ευρώ για κάθε ημέρα της ποινής της τετραετούς κάθειρξης. Τόσο κοστολόγησε το δικαστήριο τη ζωή ενός παιδιού… Τόσο την έχουν υπολογίσει οι νομοθέτες.

 

Blackout 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Facebook> Πως ο Mark Zuckerberg έχασε 7 δισ. σε ένα βράδυ

Οι ειδικοί λένε ότι ακόμη και όταν το πρόβλημα διορθωθεί, η επανεκκίνηση του συστήματος θα είναι μία επίπονη εργασία καθώς το μέγεθος είναι τεράστιο έπειτα από 7 σχεδόν ώρες, το Facebook, το Instagram και το Whatsapp επανήλθαν στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις τους, το απόγευμα της Δευτέρας ώρα Νέας Υόρκης, ένα blackout που υπολογίζεται ότι κόστισε στον διευθύνοντα σύμβουλο του, τον Mark Zuckerberg, περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με εσωτερικό σημείωμα της εταιρίας που έπεσε στην αντίληψη των New York Times, μια μικρή ομάδα εργαζομένων είχε σταλθεί στο κέντρο δεδομένων του Facebook, στη Σάντα Κλάρα της Καλιφόρνια, για να δοκιμάσει μια «μη αυτόματη επαναφορά» των διακομιστών της εταιρείας, η οποία φαίνεται ότι λειτούργησε.

Η ενεργειακή καταιγίδα των καταιγίδων

Είναι προφανές πως η ενεργειακή κρίση που έχει ξεσπάσει, θα έχει πολύ σοβαρά επακόλουθα – όπως θα ήταν μία επισιτιστική κρίση, η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης εάν όχι η επιστροφή της ύφεσης, μία κρίση προσφοράς λόγω της αδυναμίας της βιομηχανίας να ανταπεξέλθει με το κόστος της ενέργειας, η άνοδος του πληθωρισμού με σημαντικότατες συνέπειες για τα επιτόκια εάν γινόταν μέσω αυτών προσπάθειες καταπολέμησης του, οπότε για τα υπερχρεωμένα κράτη, επιχειρήσεις και νοικοκυριά κοκ. Ακόμη πιο προφανές όμως είναι η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, όσον αφορά την ενέργεια – όπως το ότι μετέτρεψε τη ΔΕΗ σε εισαγωγική χονδρεμπορική εταιρία, από παραγωγική. Πολύ χειρότερα, βιάστηκε ανεύθυνα να δρομολογήσει την απολιγνιτοποίηση, πετώντας από το παράθυρο λιγνιτικά αποθέματα αξίας σήμερα άνω των 300 δις €, με την τιμή του πετρελαίου στα 80 $ – ενώ δήλωσε πως δεν θα προβεί σε εξορύξεις φυσικού αερίου στην υποθαλάσσια επικράτεια μας, όπου εκτιμάται ότι, υπάρχουν αποθέματα αξίας άνω των 300 δις $. Επομένως η όποια κρίση ακολουθήσει, επισιτιστική, οικονομική κλπ., θα είναι αποκλειστικά και μόνο ευθύνη της κυβέρνησης – κανενός άλλου.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Η αύξηση του κόστους ζωής είναι κάτι αναπόφευκτο καθώς σειρά από παράγοντες φέρνουν μια τέλεια καταιγίδα που οι καταναλωτές θα πρέπει να διαχειριστούν

 

Τα τελευταία 20 χρόνια η ελληνική αγορά συνήθισε τη σταθερότητα των τιμών. Η είσοδος του ευρώ, επί του οποίου αρχικά υπήρξε κερδοσκοπία και αύξηση τιμών, συνετέλεσε στο να περιοριστούν οι αυξομειώσεις τόσο σε συχνότητα όσο και σε βάθος. Διότι ασφαλώς υπήρξαν σκαμπανευάσματα στις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών –χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα καύσιμα στις αντλίες των πρατηρίων-, αλλά ήταν μάλλον σε περιορισμένη κλίμακα και ως εκ τούτου διαχειρίσιμα τόσο σε οικονομικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Πολύ περισσότερο που η οκταετής ύφεση δημιούργησε έντονα φαινόμενα αποπληθωρισμού, δηλαδή υποχώρησης τιμών λόγω της περιορισμένης κατανάλωσης. Ήταν, μάλιστα, τέτοιο το περιβάλλον που διαμορφώθηκε, ώστε στην περίοδο της ελληνικής κρίσης συζητούσαμε περισσότερο για τη μείωση των εισοδημάτων λόγω των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και εξαιτίας της ανόδου της ανεργίας και των λουκέτων, παρά για αυξήσεις στις τιμές βασικών προϊόντων.