Τα 25 …πεσκέσια Ερντογάν στις ΗΠΑ !

Ο Κώστας Μαρδάς καταρρίπτει τα στερεότυπα

 

Παρά την ανάδειξη του Οθωμανικού μεγαλείου, παρά τα μουσουλμανικά κηρύγματα, παρά την επιδεικτική παρουσία της μαντήλας στη δημόσια ζωή, παρά την απροκάλυπτη στήριξη της τρομοκρατικής Χαμάς, παρά τις ενεργειακές και οικονομικές και πολιτικές και επιτήδειες προσωπικές σχέσεις με τον Πούτιν, η Τουρκία του Ερντογάν, εξυπηρέτησε τα μάλα την τελευταία διετία τις Ηνωμένες Πολιτείες!

 

Αυτό το συμπέρασμα τεκμηριώνω, μετά από καταγραφή – από ανοικτές πηγές – πράξεων, γεγονότων, διευκολύνσεων και δηλώσεων στις οποίες προέβη ο Τούρκος Πρόεδρος υπέρ της Ουάσινγκτον και κόντρα στη Μόσχα, κατά την κρίσιμη περίοδο από την 24η Φεβρουαρίου 2022, οπότε εκδηλώθηκε ο ρωσικός Αττίλας κατά της δυτικότροπης Ουκρανίας, μέχρι σήμερα

 

Οι 10+1 λαϊκισμοί του Κυριάκου

Ο Μητσοτάκης, την ώρα που καταγγέλλει τους πολιτικούς αντιπάλους του για δημαγωγία χωρίς ουσία, επιδίδεται σε έναν ανελέητο πόλεμο προπαγάνδας

Το λάβαρο της καταπολέμησης του λαϊκισμού έχει σηκώσει εδώ και πολύ καιρό ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί γι’ αυτόν μιλά – είναι το αγαπημένο του θέμα.

Μόνο που βαφτίζει λαϊκισμό ό,τι δεν συμφωνεί με τις δικές του θέσεις και πολιτικές αποφάσεις, και τον χρεώνει πάντα στους πολιτικούς του αντιπάλους. Πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες γιατί αυτό που καταγγέλλει το κάνει και ο ίδιος στον μέγιστο βαθμό και πάρα πολύ συχνά αυτά τα τρία χρόνια που κυβερνά.

Ο Ερντογάν ζει το μύθο του πριν τον εφιάλτη του

Ο διεθνολόγος Γιώργος Φίλης , μιλώντας στον 98.4 σημείωσε πως η Τουρκία πρόσκαιρα γεύεται επικοινωνιακά τους διπλωματικούς «καρπούς» του επιτήδειου ουδέτερου, όμως στην επόμενη φάση της κρίσης, που για τον ίδιο οι εξελίξεις στην Ουκρανία , δεν προοιωνίζονται γρήγορη αποκλιμάκωση, η Τουρκία θα κληθεί να απαντήσει στο Αμερικανικό δίλημμα για τα Στενά και εκεί θα βρεθεί ενώπιον εξαιρετικά δύσκολων καταστάσεων. Την ίδια ώρα εξηγεί γιατί κατά την γνώμη του, το Ισραήλ δεν τηρεί αποστάσεις ως αξιόπιστου ομιλητή μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας , μόνο εξαιτίας της παρουσίας του εβραϊκού στοιχείου και στις δύο χώρες, αλλά κυρίως γιατί θα ήθελε η κρίση αυτή να κλείσει γρήγορα, πριν η Δύση στραφεί για ενεργειακές λύσεις και προς το Ιράν.