Όσον αφορά την «ασύδοτη δημοκρατία» των εκλεκτών ή, καλύτερα, τον κοινοβουλευτικό απολυταρχισμό, με την έννοια της υφαρπαγής της εξουσίας από έναν διεφθαρμένο κομματικό μηχανισμό, μέσω της υπεξαίρεσης της ψήφου των Πολιτών με τη βοήθεια προεκλογικών δεσμεύσεων που ποτέ δεν τηρούνται, θεωρούμε ότι η «συμβατική» δικτατορία είναι προτιμότερη – αφού, στην περίπτωση της δικτατορίας, γνωρίζει κανείς επακριβώς τον εχθρό του και ξέρει πως να αντιδράσει συλλογικά, εκδιώκοντας τον βίαια από την εξουσία. Τα μνημόνια πάντως δεν σημαίνουν μόνο μέτρα λιτότητας αλλά, κυρίως, λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, σε εξευτελιστικές τιμές. Όταν όμως ένα κράτος, όπως και μία επιχείρηση, ξεπουλάει όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, είναι δυνατόν ποτέ να ξεχρεώσει τους δανειστές του;